Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ

Η Αγία Φιλοθέη, κατά κόσμον Παρασκευή Μπενιζέλου, ήταν μία σπουδαία μοναχή με σημαντική φιλανθρωπική και κοινωνική δράση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας του 16ου αιώνα. Έδωσε την περιουσία αλλά και το αίμα της για την πατρίδα.. Γεννήθηκε το 1522, σε αυτό το σπίτι που βλέπετε στην πλάκα. Το Αρχοντικό Μπενιζέλου στην οδό Αδριανού 96 στην Πλάκα. Κάτω από την Ακρόπολη είναι το προγονικό σπίτι της Αγίας Φιλοθέης, εδώ έζησε τα πρώτα της χρόνια και πρόκειται για το πιο παλιό σπίτι της πρωτεύουσας χτισμένο το 1500..

Είναι μια διώροφη κατασκευή με χαγιάτι, κατά τα πρότυπα οθωμανικού σπιτιού, με ένα πηγάδι στην μπροστινή αυλή του, ενώ στην πίσω αυλή διέθετε ελαιοτριβείο και πατητήρι, που σώζονται μέχρι σήμερα. Την Αγία Φιλοθέη την φώναζαν μικρή Ρηγούλα ή Ρεβούλα και καθώς μεγάλωνε, διακρινόταν για το ήθος και την ευφυΐα της. Η μόρφωση της ήταν εξαιρετική, κάτι σπάνιο για κορίτσι της εποχής της. Αλλά σε ηλικία 14 ετών, ο πατέρας της, Αθηναίος άρχοντας, Άγγελος Μπενιζέλος, γόνος αριστοκρατικής βυζαντινής οικογένειας, αποφάσισε να την παντρέψει με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της Ανδρέα Χειλά, πλούσιο Αθηναίο. Ήταν ένας γάμος ενάντια στη θέλησή της, που διήρκεσε μόλις τρία χρόνια αφού ο σύζυγος της πέθανε.  Στα 17 της χρόνια ήταν όμορφη, πάμπλουτη, καταγόμενη από δύο αρχοντικές οικογένειες, μορφωμένη και ελεύθερη.

Ήταν πλέον περιζήτητη και οι σημαντικότερες οικογένειες της Αθήνας την διεκδικούσαν για νύφη τους. Οι γονείς της την πίεζαν έντονα να συνάψει δεύτερο γάμο, όμως αυτή τη φορά η Ρεβούλα δήλωσε ότι επιθυμεί να ακολουθήσει ασκητική ζωή. Ο μοναχισμός ξεκίνησε από το 2^ο σπίτι της Ρεβούλας που βρισκόταν εκεί που σήμερα υψώνεται το μέγαρο αρχιεπισκοπής Αθηνών, γι’ αυτό άλλωστε, η οδός αυτή ονομάζεται οδός Αγίας Φιλοθέης. Η μοναχή Φιλοθέη ανακαίνισε το ναΐσκο του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος βρισκόταν στον περίβολο του πατρικού της αρχοντικού, μετατρέποντάς τον σε κοινόβιο. εκεί βρίσκουν καταφύγιο και περίθαλψη υλική και πνευματική αδιακρίτως αν είναι  Έλληνες ή Τούρκοι. Η ίδια προσφέρει μεγάλα ποσά για την απελευθέρωση αιχμαλώτων ενώ φροντίζει για τη φυγάδευση των γυναικών στα νησιά, προκαλώντας όλεθρο στα χαρέμια των Τούρκων. Εκείνη την εποχή, αρχίζει το φιλανθρωπικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό και εθνικό έργο της Φιλοθέης. Ιδρύει σχολεία, εργαστήρια, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία. Παράλληλα ιδρύει μονές στο Χαλάνδρι, τα Πατήσια, το Ψυχικό, την Καλογρέζα και έχτισε μετόχια στη Tζια και στην Aίγινα.

Στην περιοχή του Ψυχικού άνοιξε ένα πηγάδι για να ξεκουράζονται οι κατάκοποι αγρότες που δούλευαν ώρες κάτω από το ζεστό ήλιο και το νερό ήταν λιγοστό στην αττική γη. Από το ψυχικό αυτό της μοναχής Φιλοθέης πήρε η περιοχή το όνομά της όπως και η περιοχή της Καλογρέζας οφείλει το όνομά της από τη μονή που ίδρυσε η Φιλοθέη, τη μονή της Καλογραίας. Η δραστηριότητα αυτή όμως προκάλεσε την οργή των Τούρκων, οι οποίοι συνέλαβαν την Αγία, την φυλάκισαν, λεηλάτησαν τα μοναστήρια και ιδρύματά της και βασάνισαν την ίδια. Την άφησαν ελεύθερη αλλά το 1588 κατά τη διάρκεια ιερής ολονυχτίας στον άγιο Ανδρέα, οι Τούρκοι εφορμούν εκ νέου, συλλαμβάνουν τη Φιλοθέη και έπειτα από βασανιστήρια την εγκαταλείπουν ημιθανή έξω από τη μονή της. Στην κολόνα έξω από την Αρχιεπισκοπή, η Φιλοθέη δέθηκε και μαστιγώθηκε, και σήμερα έχει την εικόνα της.

Οι μοναχές της την μετέφεραν στην κρύπτη της στην Καλογρέζα αλλά άφησε την τελευταία της πνοή εκεί όπου σήμερα υψώνεται ο Ι. Ν. της Αγίας Φιλοθέης. Το σκήνωμα της μεταφέρθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών, όπου φυλάσσεται σε λάρνακα μέχρι σήμερα. 

H Φιλοθέη ανακηρύχθηκε Αγία το 1600 και η  εκκλησία μας τιμά την μνήμη της στις 19 Φεβρουαρίου.