Η ΑΓΓΛΙΔΑ ΠΟΥ ΣΤΑ 5 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΖΟΥΓΚΛΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΜΕ ΠΙΘΗΚΟΥΣ!

Έπεσε θύμα απαγωγής στα 5 της, την παράτησαν στην ζούγκλα της Κολομβίας, έζησε για 5 χρόνια με πίθηκους, την βρήκαν ντόπιοι και την πούλησαν σε πορνείο, δραπέτευσε, δούλεψε σαν υπηρέτρια και ξαναγύρισε στην Αγγλία. Αυτά που ακούσατε δεν είναι σενάριο ταινίας αλλά η πραγματική ζωή της Marinaς Chapman που γεννήθηκε το 1950 στο Γιορκσάιρ και τώρα στα 62 της γράφει την αυτοβιογραφία της. Αποκαλύπτει πως ζούσε με τα άγρια ζώα σαν τον Ταρζάν ή τον Μόγλη και μοιραζόταν τις μπανάνες μα τις μαιμούδες. Μαρίνα Τσάπμαν, το κορίτσι της ζούγκλας.

Το μόνο που θυμάται είναι τα χέρια στο πρόσωπό της, η έντονη μυρωδιά από το χλωροφόρμιο και η μαύρη κουκούλα που της φόρεσαν οι απαγωγείς. Τι πήγε όμως στραβά και οι κακοποιοί την μετέφεραν αναίσθητη στην Κολομβία και την εγκατέλειψαν με τα άγρια ζώα; Αυτό και πολλά άλλα περιγράφονται στο βιβλίο της με τίτλο «The Girl with No Name». Η ιστορία μοιάζει να είναι απίστευτη, η Τσάπμαν όμως, το κορίτσι χωρίς όνομα δηλαδή, υποστηρίζει μιλώντας στην Τέλεγκραφ ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή και δεν πρόκειται για διαφημιστικό τρικ προκειμένου να πουλήσει το βιβλίο της..

Στα δέκα της, τη βρήκαν να περιφέρεται στο δάσος ντόπιοι κυνηγοί, οι οποίοι όμως αντί να τη σώσουν την πούλησαν σε  οίκο ανοχής με αντάλλαγμα, έναν παπαγάλο. Όταν έμαθε ότι θα την οδηγήσουν στην πορνεία, κατάφερε να δραπετεύσει. Τα επόμενα χρόνια τα πέρασε στους δρόμους της Μπογκοτά. Στην εφηβεία της, μια κολομβιανή οικογένεια την πήρε σαν υπηρέτρια. Βοηθούσε στις δουλείες και τους Αγγλους γείτονες και όταν γύρισαν στην πατρίδα τους στο Μπράντφορντ, την πήραν μαζί τους. Εκεί υιοθετήθηκε. Λίγα χρόνια μετά γνωρίστηκε με τον μετέπειτα σύζυγό της Τζον Τσάπμαν που άλλαξε ριζικά τη ζωή της και απέκτησαν δύο κόρες. Η Μαρίνα ακόμη και σήμερα σκαρφαλώνει με μεγάλη ευκολία στα δένδρα. Ίσως όχι με την άνεση που το έκανε στην πρώτη της νιότη, όταν πηδούσε από δένδρο σε δένδρο όπως οι μαϊμούδες. Όπως λέει δεν θα μπορέσει ποτέ να αποβάλει αυτό το κομμάτι της ζωής της, αυτήν την απίστευτη ιστορία που πιο πολύ παραπέμπει στον κινηματογράφο παρά σε μια νοικοκυρά από το Δυτικό Γιορκσάιρ.

Οι εφημερίδες της Μεγάλης Βρετανίας την φιλοξενούν συχνά αφού τέτοια περιστατικά είναι ελάχιστα. η Βανέσα Τζέιμς, μία από τις δύο κόρες της, δηλώνει στους βρετανικούς Τάιμς ότι για να εξασφαλίσει τροφή και νερό η μητέρα της, έπρεπε να ανταγωνιστεί άγρια αιλουροειδή, δηλητηριώδεις αράχνες, γιγάντιους πύθωνες, τεράστιες νυχτερίδες. Τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα όταν υιοθετήθηκε από 20 πιθήκους, οπότε άρχισε να τρώει ό,τι κι εκείνοι και να μιμείται τον τρόπο ζωής τους. Ετσι κύλησαν περίπου πέντε χρόνια. Η 62χρονη γυναίκα στα νιάτα της έμαθε να επιβιώνει κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Αναγκάστηκε να κυνηγήσει πουλιά και κουνέλια για να μπορέσει να ζήσει. Είχε αποκτήσει το ένστικτο της επιβίωσης αλλά ο φόβος είχε φωλιάσει στην ψυχή της. Έμαθε, λέει, πολλά από τους πιθήκους και αισθανόταν ασφάλεια κοντά τους, άλλωστε δεν είχε κανέναν άλλον.

 Τώρα πια τα θυμάται σαν όνειρο όλα αυτά αλλά και όσο διάβαζε την ιστορία του Ταρζάν στις κόρες της την έπιανε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Εκτός από κάποιες συνήθειες που πέρασε και στα παιδιά της, όπως το να ζητούν το φαγητό κάνοντας έναν συγκεκριμένο θόρυβο, η ίδια δεν κλαίει ποτέ και τώρα ετοιμάζεται ντοκιμαντέρ με θέμα την ζωή της από τη βρετανική τηλεόραση.